Knjiga Nede Todorović predstavlja svojevrstan udžbenik, jedan od prvih te vrste u Srbiji, za novinare i one koji to nameravaju da budu. Knjiga ukazuje na velike mogućnosti istraživačkog i interpretativnog novinarstva, ali i na brojna ograničenja sa kojima se profesija susreće.

Knjiga Nede Todorović bavi se pojmom interpretativnog i istraživačkog novinarstva. Ova knjiga je svojevrstan udžbenik, jedan od prvih te vrste u Srbiji, namenjen i novinarima i onima koji to nameravaju da budu. Knjiga ukazuje na velike mogućnosti istraživačkog i interpretativnog novinarstva, ali i na brojna ograničenja sa kojima se susreće, od materijalnih, preko logističkih, do političkih prepreka.

Podeljena je na teorijski deo, koji je napisala autorka, a u drugom delu su novinarski tekstovi za koje autorka kaže da su "antologijski primeri istraživačkog novinarstva kod nas (u Srbiji, prim.ur.)".

Knjiga počinje predgovorom za kojim sledi pet konciznih poglavlja: interpretativno uramljivanje, intenzivno istraživačko novinarstvo, faktografija i interpretacija, analitika i(li) interpretacija, Ka (ne)dostižnom idealu novinarske objektivnosti. Unutar svakog od njih, nalaze se brojni primeri onoga što autorka smatra dobrom novinarskom praksom - tekstovi dati u originalnom prelomu - od interpretativnih vesti, preko dubinskih intervjua do timskih istraživanja koja daju socijalnu i istorijsku pozadinu i nastoje da prodru do dubinskog značaja istraživane pojave.

Knjiga sadrži i “Prilog”, pod naslovom: "Za novinarstvo koje boli". On sadrži tekstove u kojima njihovi autori pišu o tome kako rade svoj posao. To su Aleksandar Mitić (Mozaik jednog ratnog izveštaja...), Dragan Bujošević i Ivan Radovanović (Kako smo napisali knjigu "5. oktobar - 24 časa prevrata") i Janko Baljak ("Anatomija horora").

Neda Todorović, profesor je predmeta “Teorija i tehnika novinarstva” na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Radila je u brojnim novinama, a bila je urednik magazina „Jefimija" i „Bazar". Izdavač knjige: Čigoja, Beograd, 2002.